Wiadomości

Piątek, 21 lutego 2020

Ruch to zdrowie

 

Ruch sprzyja rozwojowi umysłowemu oraz kształtowaniu woli i charakteru

Ruch trenuje nie tylko mięśnie, lecz również umysł i psychikę. Dostarcza doświadczeń

przestrzeni, czasu, schematu własnego ciała, koordynacji wzrokowo -ruchowej, wyostrza zmysł wzroku i słuchu. Dzieci w ruchu poznają nowe przestrzenie i jej granice, nie tylko w rozumieniu  otoczenia fizycznego, lecz także społecznego.

 

Zespołowe gry i zabawy ruchowe uczą umiejętności społecznych:

współdziałania w grupie, zdrowego współzawodnictwa, umiejętności radzenia sobie z sukcesem i porażką, rozwiązywania konfliktów, dokonywania wyboru i krytycznego patrzenia na siebie, podporządkowania celów  jednostki - celom grupy.

 

Ruch w sferze społeczno - wychowawczej kształtuje życzliwy stosunek do ludzi, przyczynia się do wzrostu zainteresowań oraz uczy konsekwencji w osiąganiu celów.

 

Argumenty przekonujące, że warto ćwiczyć, że warto być aktywnym fizycznie. Ruch sprawia, że dzieci mogą:

a) rozładować nadmierną energię;

b) dotlenić się  - mózg stanowi tylko 2 % wagi ciała człowieka, ale potrzebuje ok. 25 %   tlenu. Świeże powietrze poprawia znacznie koncentrację uwagi;

c) trenować zmysł równowagi - dzięki huśtaniu się, balansowaniu na murkach, chodzeniu  po  leżącej na ziemi linie, jeździe na rolkach, deskorolce, rowerze dzieci ćwiczą równowagę;

d)ruch jest lekiem na bezsenność -umiarkowane ćwiczenia mogą zlikwidować kłopoty ze snem. To dobry lek na bezsenność i nocne niepokoje. Poprawa snu jest efektem psychicznego i fizjologicznego odprężenia po wysiłku. Dzieci nadpobudliwe, wrażliwe oraz nocne marki będą łatwiej zasypiały i spokojniej spały, jeżeli w ciągu dnia dostarczymy im okazji do intensywnego ruchu.

e)polepsza nastrój  - ćwiczenia fizyczne poprawiają stan u kładu nerwowego i wpływają  na układ hormonalny. Dlatego ruch polepsza nastrój i przepędza ponure myśli, pomaga uspokoić emocje, rozładowuje napięcie i stres, ułatwia relaks. Podczas wysiłku fizycznego w mózgu powstają endorfiny zwane hormonami szczęścia.

f) rozwijać samodzielność, równowagę emocjonalną, hart psychiczny, odporność na  stres, umiejętność psychicznej adaptacji do zmieniających się warunków, poczucie odpowiedzialności, zdyscyplinowanie i wytrwałość w pokonywaniu trudności.

Ruch pozwala zapobiegać wielu chorobom (wady postawy, nerwice, otyłość, niewydolność mięśniowa, cukrzyca itp.)

Aktywność fizyczna jest najlepszym antidotum na wiele dolegliwości związanych z cywilizacją. Wygodny tryb życia w komforcie cywilizacyjnym, stronienie od rekreacji ruchowej i sportu są najważniejszymi przyczynami nieprawidłowości rozwojowych, wad postawy, nerwic, otyłości, niewydolności mięśniowej, zaparć, cukrzycy, choroby nadciśnieniowej i wielu innych tzw. chorób cywilizacyjnych.

Ortopedzi ostrzegają, że wśród najmłodszych coraz częściej występują wady postawy: skrzywienie kręgosłupa, koślawe kolana i płaskostopie. Dzieci potrzebują więcej ruchu. Jest on naturalną potrzebą człowieka, która została stłumiona przez złe nawyki cywilizacyjne. Dzieci coraz więcej czasu spędzają przed telewizorem czy komputerem. Każde dziecko musi mieć czas i okazję by biegać, skakać, grać w piłkę, wędrować po lesie, pływać, wspinać się.

 

W jaki sposób możemy pomóc dzieciom, które unikają aktywności ruchowej?

- Przede wszystkim należy stwarzać okazje do ruchu i razem z dzieckiem bawić się.

- Trzeba szukać takich form aktywności, które sprawiają dziecku zadowolenie i radość.

- Podczas wspólnych zabaw należy dzieci motywować, zachęcać poprzez przekonywanie

  i chwalenie za najdrobniejszy sukces.

- Nigdy nie wolno zmuszać dziecka do aktywności fizycznej, natomiast warto znaleźć  wśród rówieśników dziecko z takimi samymi możliwościami ruchowymi i w trakcie wspólnych zabaw (ćwiczeń) chwalić za podejmowane próby. Dzięki temu wzrośnie samoocena dziecka a z czasem i satysfakcja z pokonywania własnej słabości.

 

Współpraca przedszkola ze środowiskiem rodzinnym, w zakresie rozwoju sprawności fizycznej dziecka w wieku przedszkolnym.

 

Poziom sprawność fizycznej zależy od wielu czynników. W dużym stopniu od wieku, płci, stanu psychofizycznego, samopoczucia, pory roku, sprawności aparatu ruchowego, uzdolnień ruchowych, umiejętności i nawyków ruchowych osoby. W kształtowaniu i promowaniu rozwoju  sprawności ruchowej dziecka istotną rolę pełnią wzorce społeczne środowiska rodzinnego, rówieśniczego, przedszkolnego, w dalszym czasie szkolnego oraz odpowiednia atmosfera i postawa akceptująca rodziców i wychowawców. Środowisko, w którym funkcjonuje dziecko powinno  stwarzać warunki do rozwijania jego sprawności fizycznej oraz motywować do podejmowania  różnorodnych aktywności ruchowych.

Współdziałanie sprowadzać powinno się do wzajemnego respektowania przez rodziców i nauczycieli działań mających w konsekwencji przekazać dziecku odpowiednią wiedzę oraz kształtować przyzwyczajenia i nawyki prozdrowotne. Dziecko, mając poczucie            bezpieczeństwa w przedszkolu oraz w rodzinie, z ochotą włączy się w proces edukacji, gdy będzie to kolejną interesującą w treści i w działaniu zabawą.

 

Wskazówki dla rodziców:

·bądź dla dziecka przykładem - sam/sama podejmuj aktywność fizyczną;

·planuj i organizuj aktywność ruchową wspólnie z dzieckiem;

·stwórz dziecku warunki do po dejmowania aktywności fizycznej;

·pozwól dziecku na samodzielny wybór rodzaju aktywności;

·rozmawiaj, dowiedz się dlaczego dziecko lubi bądź nie lubi uprawiać sportu;

·chwal za podejmowanie aktywności ruchowej;

·doceniaj wysiłek dziecka, motywuj go do podejmowania dalszych aktywności ruchowych.

 

Aktywność fizyczna ma bardzo pozytywny i duży wpływ na zdrowy i prawidłowy rozwój każdego człowieka. Zwłaszcza dzieci, których potrzeby ruchowe są wielkie (średnio 5 godzin dziennie), powinny wykorzystywać każdą okazję na uprawianie aktywności ruchowej jak i aktywny odpoczynek. Ważne jest by przede wszystkim dorośli dawali dzieciom dobry przykład dbania o swoje ciało i zdrowie oraz sprawność fizyczną i psychiczną.                   Uczmy je prawidłowych nawyków i wzorców ruchowych. Pomóżmy im poznawać możliwości ludzkiego ciała i odkrywać tajemnice skryte w ich małych organizmach.

 

Literatura:

1.Białas L., ''Ruch bramą do nauki", Bliżej Przedszkola, 2009, nr 5.

2.Fall- Ławryniuk M., "Ciało i umysł lubią ruch", Bliżej Przedszkola,  2009, nr 6.

3. Gniewkowski W., Wlaźnik K., "Wychowanie fizyczne", WSiP, Warszawa 1990.

4. Nadachewicz K., "Rola nauczyciela w rozwoju ruchowym dziecka", Wychowanie             w  przedszkolu, 2009,  nr10.

5. Owczarek S."Gimnastyka Przedszkolaka", WSiP, Warszawa 2001.

6.Pasternak A., "Fit, czyli w dobrej formie. Kultura fizyczna przedszkolaka" , Bliżej  Przedszkola, 2010, nr 12.

7. Wlaźnik K. , "Wychowanie fizyczne w przedszkolu", Przewodnik dla nauczyciela.